Zappin Trippin

Aynaya baktığında nasıl göründüğüne şaşırdığın oluyor mu? Ama demek istediğim "bu ne hal amına koyayım saç baş dağılmış" değil. Demek istediğim kendi kendine yabancı gözüktüğün oluyor mu? Peki hiç düşündün mü aslında kendini yaşamadığından olabileceğini? 
Algılanabilen kişilik dediğin şey budur işte, kıyafettir. Götüne geçirdiğin dondur, pantolondur. Sadece dışarıdan nasıl gözüktüğündür ve aslında asla sen değildir. Herkes korkar kendi içindekilerden, bilinçaltından, karanlıktan ya da çok düşünmekten. Kör kalmaktan ya da. Zihninle yani kendi kendinle baş başa kalmak gerçekten korkutucu bir deneyim olabilir çoğu kişi için. Nedeni ise çok basit, o bir kenara siktir etmeye uğraştığın bilinçaltın, o herkesten saklamaya özen gösterdiğin kendin seninle orada yüzleşmek için bekliyor olacak. Peki neden bu kadar esirgiyorsun kendi varlığını? Benliğinden bu kadar mı utanıyorsun? Gübre kadar değeri olmayan, parçalanmış kelimeler ve cümleler havuzundan oluşan bir şey mi senin içinde nasıl biri olduğun?
Sen nasıl gözükmek istiyorsan öyle göstermeye çalışıyorsun. Bu sen olmasan da, sana yakın olsa da, zerre sikim alakası olmasa da bunu bu şekilde yapıyorsun. Her gün bana ve kendine tonla yalan söyleyip işi daha da yokuşa koşuyorsun.
Herkes bunu yapıyor.
Herkes korkuyor.
Herkes aslında hiçbir zaman istediği kişi olamıyor. Sadece kırıntılarını üzerine serperek onu taklit edebiliyor. Acizce değil mi peki bu? Bireyin kendi varoluşu bu kadar mı yetersiz olur bir ırk için? Hataları çok olan bu kadar şerefsiz başka bir ırk var mı peki? Kendini istediği şekilde görebilmek için sayısız yalanlarla yaşayan, olmayan arkadaşlarıyla, hiç sallamadığı insanlarla takılan bir birey ne kadar yaşıyordur? Ne kadar kurgudur?
Yaşam kurgu değildir.
Senin yaşadığın ise sadece 2. sınıf bir porno senaryosu kadar kaliteli bir orta oyunu. Ve onda bile oynarken sıçıyorsun. Beceremiyorsun. Senin harcın değil demek ki hayat, olunabilecekler ve ne olduğun.
Neden üsteliyorsun? Kabul etmek çok mu zor? Alt tarafı ben bu kadar boktan birşeyim diyeceksin. Sonrası gelir zaten. Zamanla toparlar, farklı felsefi okyanuslara dalar, götünün derdini hassas bir ölçüde unutursun bile.
Ama senden adam olmaz. Neden mi? Dedim ya. Irk hatalı bir ırk. Ayrıca daha aynada kendine bakarken o hissettiğin duygu varken bir sikim değişmez. İstersen aynayı götüne sok, hissiyat değişmeyecektir.

İnsanın kendine yalanlar söylediğini bilmesi ve bunlara inanmaya başladığını farketmesi sıçtığı andır...

~Kabil