Ben bazen kalbimin kurtlandığını hissediyorum hala ben nefes alırken. Sanırım bir şeyler eksik kaldı. Sanırım bir şeyler asla yapılmadı. Başlanmadı. Sadece lafta kaldı.
Özür dilerim. Bu kadar zamandır dileyemediğim için de bana sövecek olan varsa götüne tekerlekli sandalye girsin diye, her gün nispeten bir tabure hissediyor insan tekerlekleri seçemese de. Detaylar elbetteki gözden kaçıyor, sen başka yerlere baktığın için.
Bazen hayat kabız oluyor benim sığmayışlarımdan bünyeme, bazen ben ishal oluyorum midemi bozan tarihi geçmiş beklentileriyle...
Son zamanlarda bir sıkıntım vardı, bazı şeylerin tamamen yokolmasıyla ilgili. Cennet cehennem zaten hikaye, varsa bile şuan muhattabımız olan yerler değil. Bana yeryüzü lazım, bana canlı kanlı lazım. Birinin bana tokat atması lazım.
~Kabil
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
BOK AT!