3rd Block

Arkadaş dediğin insanlar ve gezmeyi sevdiğin yerler bir süre sonra, sen hayatın rezarvuarında diplere çekildikçe alışkanlıkmış gibi geliyor. Alışkanlık ve tanıdık bir yalan hissiyatı. Ucuz geliyorlar, yalan geliyorlar. Anımsattığı şeylerle beraber sadece sinir bozmaktan öteye gidemiyorlar bir süre sonra.

Zamanla insanların gerçekten yapamadıkları veya tutamadıkları sözleri açıklarken ortaya koydukları sebepler yalan geliyor.
Zamanla istediklerini söyledikleri şeyler sadece özenmek ve heves etmek gibi algılanıyor.

Zamanla onları üzdüğünü söyleyen şeyler sadece dikkat çekmek için uydurulmuş ya da abartılmış bok tohumları gibi gözüküyor.

Bazı yerler, hayatlarınızın dönüm noktalarında background manzaranız olmuştur. Oralara gittikçe o olayları hatırlarsınız, söylenenleri veya yapılanları. Biraz garip bir histir, biraz sikik bir histir ama gerçek gelir. Şimdiki zaman asla gerçek gelmiyor. Neden sadece sikik bir rüyadaymış gibi hisseden sadece bir ben varım gibi düşünüyorum? Bazen yaptığım şeylerin hiçbir anlamı olmuyor. Bazen attığım adımların hiçbiri beni ileriye götürmüyor. Ben sadece geçmişe bakıp "Amına koyayım böyle hayatın" diyebiliyorum. Geçmişim de çok muhteşem değil belki ama şuan ki bok çukurundan daha güzel hissettiriyor geçmişe bakmak. Neden eskiden daha rahatmışım gibi hissediyorum? Sadece geçmişte daha gerçekti herşey. Tek fark o. 

Ama bana şimdiki zamanı bir yalan olarak algılatan şey, insanların çoğunluğunun katıksız birer yalancı olmaları. Gergedan götüne benzer ağızlarını açtıklarında iç dünyalarının kokuşmuşluğu arasında gizli bulaşıcı bir hastalık benzeri yalanlar çıkıyor sadece. Gündelik işlerini anlatırken bile araya ne kadar abartı ne kadar yalan sıkıştırdıkları bile efsanevi derecede şaşırtıcı. Neyden keyif alıyorlar? Hepimiz onlara mı bakalım? Hepimiz merak mi edelim onları? Herkes mi onları sikmek istesin hep? Ne olsa da rahatlasalar gerçekten bilmek istiyorum, hayır yani bildiğimiz eski üsul kafa-bacak sokma rituelleri ile düzelecekse bu olaylar yavaştan başlayabilirim. Hatta hayrına tanımadığım kişilerle de ilgilenebilirim. Belki yavaş yavaş gerçeklik algım şimdiki zamanı kabul eder ve ben rahatlarım.

~Kabil