Unfulfilled Shit

Kadimce, sessizce ve sinsice birbirimizi sikiyoruz aslında. Arkadaş, dost, sevgili diyip geçiyoruz ama giren yine bize yine bize. Kabus gibi, boka batmış bir hayat yaşıyoruz gerçekten. Anlamını yitirmiş sohbetler ve sikik taşak muhabbetleri ile geçiyor vakit sadece. Neden ille de sana "git" demek zorundayım? Neden anlayamazsın? Neden beyinsizsin vaktimi piç edersin?

Geçmiş zaman neden hep bir çekici, gelecek zaman neden hep korkutucu ve şimdiki zaman neden hep sikik olmak zorunda?

Şu lanet yalan hayatın içine battığı bokta boğuluyor gibi hissediyorum. Git gide daha kötü olacak gibi. Resmen varolamıyorum. Sanırım bünye kabul etmiyor insanları. Arkadaşlarımdan uzaklaşır hale geldim. Sikerim bu ne ya? Yapacağınız ve yaptığınız işlerin alayını sikeyim, götünüze 200ekran plazma girsin devetabanı kılıklı herifler. Neden bu hale getiriyorsunuz ki? Neden adam akıllı oturup konuşamıoruz ki? Bu sonsuz bir borç mudur canlı bir organizma olmaya karşılık?

Anlaşılmamaktan dert yanmak bir yana, neden böyle olduğunu anlayamamak asıl canımı sıkıyor benim. Götverenlik yapmak adetten midir? Yoksa çok mu moda oldu bu yıl bu şerefsizlik? Yarıyolda bırakılmışlık, zorundalık, geç kalmışlık, farkında olmayış. Bu söz öbeklerinin ta amına koyayım ki, varlıkları hayatımda baskındır. Nedense hep belirtili nesne kaldım hayatta... Ha şu noktada özneyim gayet. TOPUNUZUN İNSANLIĞINI SİKEYİM FOSEPTİK TOHUMLARI...

Topunuzun... Ben dahil herkesin belası mübarek olsun... Herkesin... İstisnasız... Elbet hayatında sen de bunu yapmışsındır. Hatta elbet yapıyorsundur. Ne yazık ki..

~Kabil