Sokak lambalarından uzakta,
Kedi miyavlamaları...
Ve köpek havlamaları ortasında.
Bir hatıra takıldı aklıma,
Bilmem hatırlar mısın?
Tabii ki senden çok uzaklarda artık.
Al benden de o kadar.
Zaten neyi doya doya yaşamış ki insanoğlu;
Beni hatırlasın.
Kullanılmış hatıraları temizlerken,
Hayatın ön camından
Bir arkadaş ölümüyle tanıştı;
Adını soramamıştım.
Tanıdığım biri miydi, birine mi benziyordu?
Nitekim senden çok uzaktaydık...
Ne niyetle gelip ne elde ettiğine gelince
Pek kafasına göre geziyordu bence.
Zaten neye adam gibi karar vermiş ki insanoğlu;
Seni seçsin.
N o t : Anlamadın değil mi, daha çok yol var. Bence de... Hadi çok kafa yorma. Geçer yakında...
~Kabil
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
BOK AT!